Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Η εισήγηση της συντονιστικής επιτροπής στη συνέλευση του «Φυσάει Κόντρα» ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ


ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Το καλοκαίρι του 2010 έμπαιναν οι βάσεις για τη δημιουργία μιας δημοτικής παράταξης με ένα κείμενο και μερικές υπογραφές που δημοσιεύθηκαν στον τοπικό τύπο.
Σε εκείνο το κείμενο, όσοι το υπογράφαμε, ξεκαθαρίζαμε ότι ήμασταν ενάντια στο σχέδιο «Καλλικράτη», την εφαρμογή του οποίου συνδέαμε άμεσα με την εφαρμογή του μνημονίου και την βούληση της τότε κυβέρνησης για την διάλυση της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσα από τον οικονομικό στραγγαλισμό της.
Τονίζαμε, ανάμεσα σε άλλα, ότι θα αγωνιζόμασταν για:
1. Ανθρώπινη και λειτουργική πόλη
2. Δημόσιους ελεύθερους χώρους
3. Αναζωογόνηση των γειτονιών και βιώσιμα χωριά
4. Ενεργή συμμετοχή των πολιτών
5. Πραγματικές κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες προς τους Δημότες
6. Αποσάθρωση των πελατειακών σχέσεων
7. Χτύπημα της διαφθοράς, της αυθαιρεσίας, της κακοδιοίκησης και της ευνοιοκρατίας
8. Διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών πόρων

Οι φιλοδοξίες μας οροθετούνταν στο να καταφέρουμε να αναδειχθούμε ως η ουσιαστική και κοινωνική αντιπολίτευση απέναντι σε όποια δημοτική αρχή αναδεικνυόταν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές στις οποίες καταφέραμε να τελικά να εκλέξουμε ένα δημοτικό σύμβουλο.

Στην προηγούμενη συνέλευσή μας παρουσιάστηκε αναλυτικά ο απολογισμός της δράσης του «Φυσάει Κόντρα» σε θεσμικό αλλά και κινηματικό επίπεδο. Θα θυμίσω τα πιο σημαντικά:

Χαράτσι της ΔΕΗ
Παρεμβάσεις για το δημόσιο χώρο
Παρεμβάσεις για το περιβάλλον (Εκκοκκιστήριο στο Μεγαλοχώρι , Βιοαέριο στο Κεφαλόβρυσο, δανειοθάλαμοι στον Πηνειό)
Η παράταξή μας βρέθηκε στο πλευρό των εργαζομένων ενάντια στη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις
Κατέθεσε προτάσεις για την προστασία των κοινωνικά ευπαθών ομάδων (άστεγοι, μακροχρόνια άνεργοι)
Εναντιώθηκε στις πολιτικές των καταστροφικών μνημονίων καταθέτοντας ψηφίσματα
Βρέθηκε στη πρώτη γραμμή του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού αγώνα

Ενδιάμεσα από την πρώτη εκείνη δημοσίευση το καλοκαίρι του 2010 και τις εκλογές του Νοεμβρίου στην πρώτη δημόσια παρουσίαση της δημοτικής μας παράταξης τον Σεπτέμβριο του 2010 είχαμε καταθέσει ένα κείμενο με τίτλο «Για μια τοπική κοινωνία δικαιωμάτων. Για έναν άλλο κόσμο».

Σε εκείνο το κείμενο έμπαινε μια σαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε ένα κόσμο που:

σοκαρισμένος άκουγε τα δελτία των οκτώ και κατάπινε αμάσητη την προπαγάνδα τους,
ήταν έτοιμος να αναζητήσει σανίδα σωτηρίας στο πελατειακό αίσχος

Και στο δικό μας κόσμο που:


Είναι οργισμένος, αισιόδοξος και αναζητά τη «σωτηρία» μέσα στη συλλογική δράση και την κινηματική μαχητικότητα
Ξέρει ότι η κρίση είναι το εργαλείο με το οποίο οι τοκογλύφοι των παγκόσμιων αγορών και των τραπεζικών συστημάτων επιχειρούν να αναδιανείμουν βίαια τον κοινωνικό πλούτο προς όφελός τους.
Αντιτάσσει την κοινωνική αλληλεγγύη απέναντι στην ιδιοτέλεια του ιδιωτικού συμφέροντος
Σιχαίνεται την πολιτική ως επάγγελμα, περιφρονεί όσους την ασκούν, δεν έχει αρχηγούς, φωτισμένες ηγεσίες, σοφά κόμματα και τα όπλα του είναι η οριζόντια δικτύωση, η συλλογικότητα, η εναλλαγή στα αξιώματα, η ανακλητότητα.

Αν τότε όλα αυτά φάνταζαν μακρινά. Αν κάποιοι τότε μας θεωρούσαν εκτός κοινωνικής πραγματικότητας και μας παρομοίαζαν σαν τον τρελό του χωριού, δείτε σήμερα την κοινωνική πραγματικότητα και θα διαπιστώσετε ότι ο τρελός είχε δίκιο.

Μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικοί νόμοι που ως στόχο έχουν την μεταβίβαση της κρίσης στις πλάτες των πιο αδύναμων.

Ανεργία και φτώχεια, εξαθλίωση και ανασφάλεια είναι η κοινωνική πραγματικότητα για τους από κάτω, για τους αδύναμους. Περισσότερα κέρδη για τους λίγους, για τους από πάνω που μόνο τους μέλημα είναι να σώσουν το τομάρι τους.

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι εδώ και αποτυπώνεται σε μια τελευταία έρευνα του ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ όπου διαπιστώνεται ότι η πλειοψηφία των νοικοκυριών περικόπτουν έξοδα από βασικές τους ανάγκες όπως είναι το φαγητό, η ένδυση και η θέρμανση, ενώ ένας στους τρείς φοβάται ότι θα χάσει το σπίτι του.

Το τοπίο αυτής της σκληρής πραγματικότητας συμπληρώνει η εικόνα μιας κυβέρνησης που την ίδια στιγμή που πνίγει στα νερά του Αιγαίου μικρά παιδιά από οικογένειες προσφύγων, συνεχίζει να προσπαθεί να πουλήσει στους ιθαγενείς, μέσα από τα κανάλια, το περίφημο success story του τέλους των μνημονίων και της ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται να υπογράψει νέα μέτρα και νέο μνημόνιο που θα καλύψουν το δημοσιονομικό κενό.

Σε αυτό το τοπίο θα πραγματοποιηθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές οι οποίες αποτελούν μια κορυφαία πολιτική μάχη και το πρώτο μέλημα μιας δημοτικής παράταξης της αριστεράς που θέλει να διεκδικήσει το Δήμο δεν μπορεί να είναι άλλος από την αντίσταση και την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι μια κορυφαία πολιτική μάχη και πρέπει να τη δώσουμε σε πολλαπλά επίπεδα, απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης, απέναντι στην απερχόμενη δημοτική αρχή που σε κρίσιμα ζητήματα αποδείχθηκε βασιλικότερη του βασιλέως υπερασπιζόμενη τις πολιτικές των μνημονίων και του ιδεολογήματος «όλοι μαζί τα φάγαμε», απέναντι σε κάτι τύπους με λαμπερά χαμόγελα που νομίζουν ότι αυτό που λείπει για να ξεπεράσουμε την κρίση είναι η δημιουργικότητα και οι φρέσκιες ιδέες για την επιχειρηματικότητα. Προφανώς ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου δεν υπάρχουν άνεργοι, φτώχεια, καταστροφή των μικρομεσαίων, απόλυτη διάλυση των εργασιακών σχέσεων σε όφελος των επιχειρηματιών.

Το επόμενο διάστημα μέσα από τον προγραμματικό μας λόγο και τις παρεμβάσεις μας θα πρέπει να αναδείξουμε ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος από το μονόδρομο των μνημονίων. Υπάρχει ο δρόμος της αλληλεγγύης ώστε κανένας δημότης να μην είναι μόνος του στη κρίση. Υπάρχει ο δρόμος της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Υπάρχει ο δρόμος της συμμετοχής και της ενεργοποίησης των πολιτών με παράλληλους θεσμούς που θα βάλουν σε κίνηση τις γειτονιές και τα χωριά.

Στην προηγούμενη συνέλευσή μας την 1 Δεκεμβρίου 2013 είχαμε καθορίσει με δημοκρατικές διαδικασίες τα βήματα που θα ακολουθήσουμε για την κάθοδό μας στις εκλογές.

Κορυφαίο ζήτημα για την παράταξή μας ήταν και παραμένει ο τρόπος που παίρνουμε τις αποφάσεις μας. Με όσο αυτό είναι δυνατό οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται με αμεσοδημοκρατικό τρόπο μέσα από ανοιχτές διαδικασίες και συνελεύσεις.

Έτσι στην προηγούμενη συνέλευσή μας είχαμε αποφασίσει ότι θα υπήρχε ένα χρονικό όριο ως τις 19 Ιανουαρίου ώστε να θέσει κάποιος/α τη διαθεσιμότητά του για επικεφαλής της παράταξης στην ήδη κατατεθειμένη διαθεσιμότητα του Δημήτρη Παπαθανασίου. Είχαμε αποφασίσει ακόμη ότι από τη σημερινή μας συνέλευση θα αναδειχτεί και ένα νέο συντονιστικό που θα αναλάβει στο εξής να καθοδηγήσει τα βήματά μας μέχρι τις εκλογές.

Αναζητούμε λοιπόν σήμερα το νέο συντονιστικό μιας και υποψήφιο δήμαρχο έχουμε: τον Δημήτρη Παπαθανασίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου